Psalmen 31:2-20

Hoor mij aan, en red mij snel! Wees mij een veilige rots, Een veste, om mij te redden;

Want Gij zijt mijn steun en mijn sterkte, Om wille van uw Naam. Gij zijt mijn gids en mijn leider,

En bevrijdt mij uit het net, dat men mij had gespannen; Want Gij zijt mijn toevlucht,

In úw handen beveel ik mijn geest. Gij verlost mij, Jahweh, trouwe God,

Maar Gij haat, die op nietige afgoden hopen. Neen, ik blijf op Jahweh vertrouwen,

Wil juichen en jubelen in uw genade. Want Gij ziet mijn ellende, En kent de angst van mijn ziel.

Neen, Gij geeft mij niet prijs aan de macht van den vijand, Maar zet mijn voeten op veilige grond.

Ach Jahweh, ontferm U over mij, Want het is mij zo bang om het hart; Van verdriet kwijnt mijn oog, Mijn ziel en mijn lichaam.

Mijn leven vliedt in jammer heen, In kermen mijn jaren; Mijn kracht is gebroken door mijn ellende, Mijn gebeente verdord.

Voor al mijn vijanden Ben ik een spot; Voor mijn buren een afschuw, Voor bekenden een schrik. Die mij op straat ziet, Vlucht voor mij weg;

Als een dode ben ik uit de harten verbannen, Weggegooid als een pot.

Ik hoor ze met elkander al fluisteren; Overal schrik om mij heen! Ze steken de hoofden bijeen, En smeden plannen, om mij te doden.

Maar ik blijf op U hopen, o Jahweh, En zeggen: Gij zijt mijn God!

Mijn lot blijft in uw handen liggen; Verlos mij van mijn vijand en vervolgers.

Laat uw aanschijn lichten over uw dienaar; Red mij door uw genade.

Jahweh, laat mij toch niet beschaamd komen staan: Want U roep ik aan. Neen, laat de bozen worden beschaamd en in het dodenrijk varen;

Laat de leugenlippen verstommen, Die den gerechte durven tergen Met trots en verachting.

Hoe groot is uw goedheid, o Jahweh, Die Gij hebt weggelegd voor hen, die U vrezen, Die Gij bewijst aan wie tot U vluchten, Voor het oog aller mensen.

Gij beschermt ze in de schuts van uw aanschijn Voor het sarren der mensen; Gij stelt ze veilig in uw tent Voor het kijven der tongen.